Η αναφορά ενός ηλιθίου για τα λόγια ενός ευφυούς ανθρώπου δεν μπορεί να είναι ακριβής, επειδή υποσυνείδητα μεταφράζει αυτό που ακούει σε κάτι που μπορεί να καταλάβει.

Bertrand Russell

Το να φαίνεσαι ηλίθιος στα μάτια ενός βλάκα, είναι μια ηδονή υψηλής αισθητικής .
George Courteline


ΘΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΚΑΤΙ; ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ (email): kaliteross@gmail.com

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΝΤΟΥΒΛΙΟ

Είναι μερικές φορές που ξεκινάς να περιγράψεις κάποια γεγονότα/καταστάσεις που συμβαίνουν γύρω σου και διαπιστώνεις στην πορεία οτι δεν μπορείς να τεκμηριώσεις τη σκέψη σου χωρίς να πλατειάσεις και κατ΄επέκταση χωρίς να κουράσεις αυτούς που σ΄ακούνε/διαβάζουν.

Βλέπεις π.χ πως ο επιδερμικός/ευτελής/σταρχιδικός τρόπος σκέψης και οι πράξεις ορισμένων ανθρώπων εκτός κοινοβουλίου δεν διαφέρουν και πολύ από τον τρόπο σκέψης και δράσης της πλειονότητας (νομίζω) των βουλευτών/υπουργών.

Ο ένας πολεμάει/εχθρεύεται τον καπιταλισμό, τον καπιταλιστικό τρόπο ζωής, το κεφάλαιο, τη συσσώρευση χρήματος σε λίγους, αλλά πάει και γεννάει το παιδί του σε σουίτα με κόστος δεκαπέντε με είκοσι χιλιάρικα, στην ουσία αναιρώντας τα λόγια και τα πιστεύω του. Λόγια και πιστεύω, που τον οδήγησαν στη θέση που βρίσκεται.

Ο άλλος/άλλη βάζει υποψηφιότητα στις εκλογές, εκλέγεται βουλευτής, γίνεται υπουργός γνωρίζοντας οτι για τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια τον έτερον του ήμισυ "κλέβει" αυτό που αυτός/αυτή θέλησε να "υπηρετήσει" (δηλ το κράτος). Και όταν το "μυστικό" μαθεύεται ,αντί να τα παρατήσει, να ζητήσει συγνώμη και να κερδίσει τουλάχιστον τη συμπάθεια του κόσμου,
αυτός/αυτή παραμένει στη θέση του/της, στην ουσία "γράφοντάς" μας κανονικά.

Ο άλλος/άλλη χρησιμοποιεί το παιδί του/της, λέγοντας οτι "το έκανα για το παιδί μου", για να πλουτίσει. Και πάνω που (ίσως) λες οτι, εντάξει δεν πειράζει, όντως το έκανε για να βγάλει πολλά χρήματα για το καλό του παιδιού του/της, βλέπεις οτι αυτός/αυτή θα συνεχίσει να το κάνει για το παιδί του/της. Καταλαβαίνεις τότε οτι το παιδί χρησιμοποιήθηκε για το χάιδεμα των δικών μας αυτιών και για δική του/της "ηθική προστασία".

Και στις τρεις περιπτώσεις (υπάρχουν βέβαια εκατοντάδες άλλες), παρουσία δίνουν η υποκρισία, ο σταρχιδισμός και η ανηθικότητα. Ευθιξία, απούσα. Εγώ βλέπω ίδιο τρόπο σκέψης και στις τρεις περιπτώσεις. Θα μπορούσε άνετα το πρόσωπο του τρίτου παραδείγματος να έχει την ιδιότητα των δύο πρώτων. Η ηθική και των τριών στα ίδια ακριβώς επίπεδα. Οι πράξεις και τα λόγια τους παρεμφερή.

Και ενώ γράφεις/σκέφτεσαι σου έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις.
Ρε συ, αυτό που περιγράφεις είναι το Ελληνικό Κοινοντούβλιο.


Υ.Γ1 Τα παραδείγματα θα μπορούσε να είναι περισσότερα (η διαφορετικά), αλλά τα τρία συγκεκριμένα είναι "φρέσκα".
Υ.Γ2 Τελικά μάλλον πλατείασα.
Διάβασέ το όλο »

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

Τρεις άνθρωποι και ένα έμβρυο σκοτώθηκαν άδικα. Εντελώς άδικα. Αυτό το γεγονός έπρεπε να γεμίσει με πόνο/θλίψη τους οικείους των νεκρών και οργή εμάς τους υπόλοιπους.
Έπρεπε να προκαλέσει οργή, όχι για τα καθίκια που πέταξαν τις μολότοφ αλλά οργή για τον "εχθρό" που πολεμάμε σε αυτόν τον "πόλεμο" που άρχισε.

Πάρτε το χαμπάρι ρε ηλίθιοι συναγωνιστές μου. Έχουμε πόλεμο. Πόλεμο με το κατεστημένο και όχι με 100 κωλόπαιδα που καίνε οτι βρουν μπροστά τους. Έχουμε πόλεμο λοιπόν. Στον πόλεμο θα έχουμε απώλειες και εμείς και ο εχθρός.

Έχουμε πόλεμο γιατί καίγεται το δάσος (η κοινωνία μας) και εσείς συνθλίβεστε και κλαίτε (και αποπροσανατολίζεστε) γιατί κάηκαν τέσσερα δέντρα.
Ρε βλάκες, τα τέσσερα δέντρα που "κάηκαν" χθες, δεν ήταν τα πρώτα. 'Έχουν καεί και δεκάδες άλλα τον τελευταίο χρόνο (βλ. αυτοκτονίες ανθρώπων) αλλά δεν κάνατε έτσι.

Όμως έτσι είναι οι ηλίθιοι, κλαίνε που κάηκαν κάποια δέντρα και ξεχνάνε το δάσος που "σβήνει". Τη στιγμή που ο κόσμος είχε μίσος για την εξουσία/κεφάλαιο και διαδήλωνε εναντίον τους, ξαφνικά μετά τις δύο το μεσημέρι τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα (δηλ. οι διαδηλωτές και η εξουσία/κεφάλαιο) βρήκαν έναν κοινό εχθρό (τους γνωστούς-αγνώστους) και άρχισαν να συμπάσχουν. Και από το μεσημέρι και μετά άρχισαν όλοι οι βλάκες μαζί, δηλαδή οι μπασταρδοπολιτικοί, οι μπασταρδοδημοσιογράφοι, οι μπασταρδοτηλεορασάκηδες και ο μπασταρδολαουτζίκος (εμείς), να μιλάμε για τα ΚΑΘΙΚΙΑ που πέταξαν τις μολότοφ και για το αν ήταν κρίμα και άδικο που χάθηκαν οι ζωές.
Ξέχασαν όλοι γιατί συμβαίνουν όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας.
Ξαφνικά ο εχθρός ήταν τα κωλόπαιδα που πέταξαν τις μολότοφ
Σαν να μην υπήρχαν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στην Ελλάδα, σαν να ξεχάστηκε ο λόγος για τον οποίο διαδήλωναν οι Έλληνες.

Που θέλω να καταλήξω ε;;;
Διάβασε θύμα, μπας και ξεστραυωθείς.

Όταν έχουμε πόλεμο και πάμε να διώξουμε τον εχθρό, πρέπει (ανεξάρτητα από τις συνθήκες που μπορεί να δημιουργηθούν) να παραμένουμε προσηλωμένοι στο στόχο μας. Δηλαδή να διώξουμε τον εχθρό. Εάν ο εχθρός σκοτώσει 5 από εμάς, εμείς δεν πρέπει να σταματήσουμε και να αρχίσουμε να κλαίμε. Πρέπει να συνεχίσουμε απτόητοι. Πρέπει να το ξέρουμε οτι θα έχουμε απώλειες (δίκαιες ή άδικες).

Ξέρω οτι το σκεπτικό μου είναι κυνικό εώς απάνθρωπο (μήπως ο εχθρός δεν είναι απάνθρωπος;). Αλλά μόνο με αυτό το σκεπτικό κερδίζονται οι πόλεμοι. Όσο περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται και δρουν με αυτόν τον τρόπο (στον πόλεμο), τόσο πιο "εύκολα", "αναίμακτα" και γρήγορα θα κερδηθεί αυτός ο πόλεμος.
Εάν μπούμε στο παιχνίδι του κλάματος για τις ζωές που χάθηκαν χθες, παιχνίδι που το δημιουργούν οι μπασταρδο-πολιτικοί και μπασταρδο-δημοσιογράφοι, τότε δεν θα κερδίσουμε ποτέ.

Θεαθηνισμοί και καθωσπρεπισμοί δεν χωράνε αυτές τις ώρες.
Δεν είναι ώρα για (κροκοδείλια) δάκρυα.

Υ.Γ1 Ναι, να τιμηθούν (με οποιονδήποτε τρόπο) όσοι έχασαν τη ζωή τους χθες.
Ναι, να πιάσουμε και να σουβλίσουμε τα καθίκια που πέταξαν μολότοφ σε μαγαζί γεμάτο κόσμο
Ναι, να αποζημιωθούν οι οικογένειες των θυμάτων.
Ως εδώ όμως, δεν θα πρέπει να είναι αντικείμενο περαιτέρω συζήτησης αυτό το θέμα. Χάνουμε τον στόχο, αποπροσανατολιζόμαστε εάν συνεχίσουμε να μιλάμε γι αυτό.

Υ.Γ2 Εάν έχουμε και άλλες ανθρώπινες απώλειες, μην αρχίσετε πάλι τα κλαψουρίσματα για τις ζωές που χάθηκαν. Αφήστε το γι' αυτούς που πραγματικά θα νοιώσουν την απώλειά τους.

Υ.Γ3 Ρε βλάκα πολιτικέ, βλάκα δημοσιογράφε, βλάκα τηλεπαρουσιαστή κτλ, ΔΕΝ με ενώνει τίποτα μαζί σου. Ούτε ο άδικος θάνατος ανθρώπων, ούτε τα ψεύτικα δάκρυά σου και η ψεύτικη θλίψη σου.

Η είδηση και το θλιβερό γεγονός (ρε κοπρόσκυλα) είναι ο πόλεμος που άρχισε και όχι ο θάνατος αθώων ανθρώπων. Όσο και αν προσπαθείτε μέσω των ΜΜΕ δεν θα μας αποπροσανατολίσετε
Θα σας λιώσουμε...
Διάβασέ το όλο »